Merapi

Afgelopen maand zijn er extreme “natural disasters” geweest/gaande in Azië. Orkaan bij de Filipijnen, overstromingen in Thailand en helaas moest Indonesië er ook aan geloven afgelopen week.


Maandag: Alarmfase Rood


We hadden al eerder gehoord dat de vulkaan Merapi al enige tijd flink stond te borrelen en dat een uitbarsting aanstaande was. Op maandag ging uiteindelijk de vulkaan op alarmfase rood en werd er een massale evacuatie aangekondigd door de president van Indonesië. De vulkaan Merapi stond op springen en iedereen binnen een straal van 10km werd geëvacueerd. Vanwege het feit dat Jogjakarta ongeveer 30km van de vulkaan af ligt, hoefden we ons niet druk te maken. Dit werd nog eens benadrukt door onze begeleiders op school.


Dinsdag: Eerste uitbarsting een feit


Op aandringen van een klasgenoot, hadden we toch maar een aantal mondkapjes ingekocht. Gouden tip, aangezien na de uitbarsting alle mondkapjes uitverkocht waren! Die dag gingen we met zijn allen (Ik, Thomas, Kim, Daan en Joël) naar een café/lounge. Daar gingen we de hele dag koffieleuten, eten en met onze laptop en boeken leren voor de tentamens. Rond 6 uur kregen we het nieuws van Icha (klasgenoot) dat de vulkaan was uitgebarsten. De tv in de café ging gelijk naar het nieuws, waar we alle live beelden konden volgen. Het was heel bizar om die beelden te zien. Reddingsteams, paniek en heel veel vulkanische troep zagen we, terwijl wij gewoon aan het chillen waren tientallen kilometers verderop in een café. Er werd die avond in ieder geval niet heel veel meer geleerd… Rond 11 uur ’s nachts zag je dat het as was aangekomen in Jogjakarta. Je zag gewoon een laagje as op voorbijrijdende auto’s en scooters. Je zag geen as in de lucht, maar het was er toch wel!


Woensdag: Life goes on


Ondanks de vulkaanuitbarsting waren de plannen ongewijzigd gebleven. Die ochtend was het wel een beetje raar om gewoon de scooter te pakken en naar school te gaan. Het was een normale dag en gewoon net zo druk op de weg zoals altijd. De dag begon met 2 tentamens. Het ging tegen mijn verwachtingen in nog redelijk goed! Een beetje gevaarlijke opmerking, mijn cijfers kan dan alleen nog maar tegenvallen nu ;) Tussen de tentamens door was iedereen natuurlijk aan het praten over de vulkaanuitbarsting. Ze hadden ons verteld dat we moesten voorbereiden op een grotere uitbarsting, die binnen 4 dagen na de eerste uitbarsting zou plaatsvinden…


Donderdag: 2e eruptie een feit


Om 8 uur ’s ochtends hadden we onze laatste tentamen van de week. Tijdens het tentamen was er een kleine aardbeving. Maar blijkbaar was het niet boeiend genoeg en ging iedereen rustig verder met het tentamen. Was wel een bizar momentje. Rond 4 uur ‘s middag kregen we een berichtje van Wiewie (klasgenoot) dat de Merapi weer was uitgebarsten. Alweer merkten we er helemaal niks van, maar zagen we alles gebeuren op het nieuws.


Vrijdag: Onverwachtse avontuur


Om 5 uur ’s middags kregen we een uitnodiging van Aden om met hem en een paar vrienden een weekendje naar Ambarawa te gaan. We wisten niet wat Ambarawa was, maar het duurde niet lang voordat ik, Kim en Thomas begon in te pakken. We hadden met 7 man een auto met chauffeur gehuurd. Na 2 uurtjes rijden kwamen we echt in een piepklein dorpje terecht op een berg, ergens in Centraal-Java. We hadden daar een hotelletje geregeld. Voor 8 euro per nacht hadden we 2 slaapkamers(ieder 2 persoonsbed!), 2 badkamers (including warm water!) en een woonkamer met een tv.
Eerst gingen we ergens bij zo’n straatrestaurantje wat Nasi en Bihun Goreng eten en later op de avond gingen ik en Thomas op zoek naar een barretje. Nadat we 10 minuten rond hadden gereden op de brommer, waren we ergens in de rimboe... Toen hadden we maar besloten om in de karaokebar tegenover het hotel te zitten. Daar maar een paar drankjes gedaan zonder een karaokekamer te huren. We dronken daar ook een local drankje genaamd Tirto Waluyo. Een specialiteit uit Semarang. Telkens als je een slok nam, smaakte het eerst naar rode wijn, dan naar wodka en dan naar mokka koffie. Ja, heel bizar ja…


Zaterdag: Een grote asbak!


Zaterdagochtend werd ik lekker brak wakker, dat local drankje hakte er behoorlijk in. Ik kreeg een smsje van een klasgenoot met: “Merapi burst again, Jogjakarta is covered in dust”. De tv ging gelijk aan en we zagen Jogjakarta onderbedolven met een laagje as. Het was best bizar dat we dat ontlopen waren. Aan de ene kant vonden we het jammer, dat we er niks van zagen, aan de andere kant waren we toch wel blij dat we in ieder geval gewoon veilig waren.

Die dag gingen we naar een zwembad dat blijkbaar op de top van een berg lag. Het was in ieder geval al een onwijs avontuur om er te komen. Kronkelende bergweggetjes, veel kuilen in de wegen en af en toe had je een helling van 30 of 40 graden omhoog en omlaag. Oftewel een rollercoaster ride van een halfuur. Onderweg had je onwijs mooi uitzicht; uitgestrekte rijstvelden, jungle en nog meer jungle. We zagen ook een jongetje van 6 ofzo langs de weg die een dikke peuk aan het roken was… Uiteindelijk kwamen we aan bij het zwembad. Het was echt gewoon in the middle of nowhere en het was er vooral koud! Op 4 Indonesiërs na gingen we allemaal lekker zwemmen. Uiteindelijk wilden we voor het donker terug zijn dus hadden we besloten om na een paar uurtjes te gaan. Jammer genoeg had Rudi een van de scooter’s meegenomen, dus moesten we eerst op hem wachten. We gingen op rudi wachten bij zo’n straatrestaurantje vlakbij het zwembad. Het werd vervolgens al snel donker. Het uitzicht was echt waanzinnig mooi. We keken naar de stadsverlichting van Ungarang en Ambarawa (dat 45 minuutjes met de auto van elkaar af ligt) en naar de sterrenhemel. Het was er zo stil, echt heel relaxt was het. Na een tijdje was Rudi aangekomen en moesten we in het donker naar beneden rijden richting Ambarawa.

Toen we heelhuids aangekomen waren bij het hotel gingen Aden en Basto eerst wat drank en snacks halen. Ondertussen zaten we voetbal te kijken (zoals altijd). Manu tegen tottenham. Je moet maar de 2e goal terugzien, wat een arbitrale blunder! Vervolgens kwamen Aden en Basto terug en hadden ze een drankje genaamd Chiu meegenomen. Het stonk echt onwijs, maar de smaak was erg subtiel. Ik heb er in ieder geval niet veel van gedronken, omdat het gewoon zo onwijs stonk! Daarna wilden we met de Ojek naar een mooi plekje ergens in de bergen gaan om te chillen. Een Ojek is een soort taxi, maar ipv dat je in een auto zit, zit je achterop op de scooter. Na een halfuur zoeken gingen we maar weer terug naar onze hotelkamer. De plekken waar we heen wilden waren of te gevaarlijk, of je moest nog een takke eind lopen om er te komen. Voor het hotel zat een auto vast. Een wiel was in zo’n kuil terecht gekomen. Hadden we toch nog wat meegemaakt op de avond…


Zondag: Weerzien van Jogja


Rond 12 uur opgestaan en uitgecheckt. Eerst gingen we ergens saté halen. Het was zo’n beetje de beste Sate Ajam die we tot nu toe hadden gegeten. We hadden ook nog een bord Sate Kelinci besteld. Heerlijk konijnenvlees was dat ;). Vervolgens gingen we naar Doni’s huis. Zijn huis bleek tussen de rijstveldjes te staan. Het was een soort boerderij. Ze hadden daar rijstvelden, verbouwden pepers, bananen, wortels, maïs, bosui en vele anderen fruit en groente. Ze hadden ook een paar vijvertjes waar ze verschillende soorten vis hadden. We hadden vervolgens een vuurtje gestookt in de achtertuin en een paar vissen aan een stok lekker laten grillen, mmmmmmmm! Daarna maar weer een taxi geregeld om terug naar Jogja te gaan. Onderweg zagen we nog een evacuatiekamp. Er was niet zoveel as meer te zien. We zagen vooral as op plekken waar geen auto’s of brommers reden. Bij de ringweg was er een gedeelte waar onwijs veel as opwaaide. Het was gewoon mistig daar. Maar in de rest van Jogja was het as grotendeels weggespoeld door de regen.


Komende dagen zullen in ieder geval ook spannend blijven. Blijkbaar is de vulkaan nog lang niet uitgespuwd....


Ik heb meer foto’s geupload op facebook. Foto’s van het strand, van de trip naar Ambarawa en paar van de ash staan op deze link:
http://www.facebook.com/album.php?aid=47563&id=100000464056005&l=f4270b4aad


Oudere fotos van indonesie staan hierop:
http://www.facebook.com/album.php?aid=32159&id=100000464056005&l=4bef6e54b9